အလည္လာတဲ့သူငယ္ခ်င္း...

ကံအားေလ်ာ္စြာပဲ..သူငယ္ခ်င္းေတြအေတာ္မ်ားမ်ားႏိုင္ငံျခားထြက္ျပီးအလုပ္လုပ္ေနခ်ိန္မွာ..ရန္ကုန္မွာပဲေနျပီး..
Geologyတတ္သေလာက္ေလးနဲ႔ သတၱဳရွာေဖြတိုင္းတာေရးအလုပ္ကေလးတစ္ခုကို ဆရာတစ္ေယာက္ရဲ႔အရိပ္ကိုခိုျပီးလုပ္ႏိုင္ခဲ့ပါတယ္..
ရန္ကုန္မွာက်န္ခဲ့တဲ့သူငယ္ခ်င္းအနည္းစုထဲကတစ္ေယာက္အျဖစ္ေပါ့..
ေက်ာင္းတက္ခဲ့စဥ္တံုးက..ကမ်င္းခဲ့တဲ့..ေက်းဇူးပဲလို႔ထင္ပါတယ္..သူငယ္ခ်င္းေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားနဲ႔ အဆက္အသြယ္မျပတ္ခဲ့ပါဘူး..စလုပ္ခါစကလဲဆရာ့ရံုးခန္းရွိရာ..
ဒဂံုစင္တာမွာအေျခခ်တာဆိုေတာ့ဆက္သြယ္ရတာလဲလြယ္ကူတာတပိုင္းေပါ့..
ေရာက္ေရာက္လာတတ္တဲ့သူငယ္ခ်င္းေတြအေၾကာင္းစဥ္းစားမိတိုင္း အမွတ္တရျဖစ္စရာ အလည္လာတဲ့သူငယ္ခ်င္းေတြ..အေၾကာင္းသတိရမိပါတယ္..
...
...
ေက်ာင္းေတာင္မျပီးေသးပါဘူး..(အားလံုးဘြဲ႔ရျပီး မဟာဆက္တက္တဲ့ ၆ ေယာက္ ၇ ေယာက္ေလာက္ပဲက်န္တဲ့အခ်ိန္)..
အဲဒီတုန္းက အလံုကေဘာ္ဒါေဆာင္မွာေနရတံုး..ေရာက္လာတတ္တဲ့သူငယ္ခ်င္းေတြထဲမွာ..
ႏြားၾကီးေခၚလာတတ္တဲ့သူငယ္ခ်င္းေတြကပိုျပီးအမွတ္ရစရာပါ..
....
....
(တခ်ိဳ႔စာေရးတဲ့အခါမွာ..အကုန္လံုးေရးျပီးေနာက္ဆံုးမွ တိုက္ဆိုင္မႈရွိရင္ခြင့္လႊတ္ပါ ဆိုတာမ်ိဳးမျဖစ္ခ်င္လို႔..
အေၾကာင္းအစပ္သင့္လို႔ဒီစာထဲမွာပါခြင့္ရသူေတြ အခုေရးလိုက္တာေတြဟာ နာစရာေတြနဲ႔ေရးတာမ်ိဳးမဟုတ္ေၾကာင္း ေျပာထားခ်င္ပါတယ္)
...
...
မွတ္မွတ္ရရ..ႏြားၾကီးနဲ႔..ေမာင္ေမာင္နဲ႔..ေခၚလာတာပါ..

ေဇၾကီးေရ..ဒီေကာင္ကကြာ..ေနာက္တစ္ပါတ္ကို..ကာတာသြားမွာ..အဲဒါအိမ္ကလိုက္ပို႔မဲ့သူေတြလာဖို႔..

ေနာက္..တည္းဖို႔စားဖို႔..ပိုက္ဆံလိုေနလို႔ကြာ..အဲဒါ..


ကိုယ္ေတာင္ေက်ာင္းစရိတ္မနည္းရွာေနရခ်ိန္မွာဒီစကားမ်ိဳးကေတာ္ေတာ္လန္႔ဖို႔ေကာင္းတာအမွန္ပါပဲ..

အဲဒါ..ေျမေလးေပါင္ျပီး..လုပ္မလို႔ကြာ..ထြန္းထြန္းလင္းလဲမရွိဘူး..အၾကည္လဲမရွိဘူး..ၾကက္ဖဆီသြားမလို႔..

မင္းလိုက္ခဲ့အံုး..

ေအာ္..ဒါမ်ိဳးကေတာ့လိုက္တာေပါ့..ဘယ္ရမလဲ..ပါးစပ္ကေလးစိုက္ရတာကိုး..ဒီလိုနဲ႔လိုက္သြားလိုက္တာ..
ဟုိေရာက္ေတာ့ၾကက္ဖကလဲမေခ်းႏိုင္ဘူးေပါ့.. ဒါနဲ႔ပဲျပန္လာျပီး..ဒီေကာင္ဘယ္ျပန္မလဲဆိုေတာ့.
ေနာက္ဆံုး..အလံုအေဆာင္မွာပဲသိပါလိုက္ရပါတယ္..သူကလဲငိုမလိုျဖစ္ေနေတာ့ အားေပးလိုက္ရပါတယ္..
ေနာက္ေန႔ေက်ာင္းသြားရေတာ့သူ႔ကိုႏြားၾကီးဆီပဲပို႔လိုက္ရပါတယ္..ႏြားၾကီးလဲ..ႏွစ္သိမ့္ျပီးျပန္သြားပါတယ္..
ေျပာသြားတာေလးေတာ့ရွိပါတယ္..

မင္းတို႔ေတြကိုမေမ့ပါဘူးကြာ..ငါဟိုေရာက္လိုအေျခအေနမင္းတို႔ဆီျပန္ျပီးေမးလ္ပို႔လိုက္မယ္..

အခ်ိန္ေတာ္ေတာ္ၾကာအထိသူအဆင္ေျပပါ့မလားဆိုတာစိုးရိမ္တၾကီးေစာင့္ေနမိပါေသးတယ္..
အခုအခ်ိန္ထိဆက္သြယ္လာျခင္းလံုး၀မရွိေတာ့ပါဘူး..သူ႔ဆီကတစ္ခုခုကိုေမွ်ာ္ျပီးေစာင့္ေနတာမ်ိဳးမဟုတ္ပါဘူး..
သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္အဆင္ေျပပါ့မလားဆိုတဲ့စိတ္နဲ႔ပါ..
တျခားသူေတြဆီကေနတဆင့္အဆင္ေျပတယ္ဆိုတာေလးကိုယ့္ဘာသာကိုစံုစမ္းျပီးသိလိုက္ရတဲ့..
အလည္လာတဲ့သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ပါပဲ..
...
...
ဒီလိုပါပဲ..တစ္ခုေသာေႏြေန႔ခင္းမွာ..သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ေရာက္လာခဲ့ပါတယ္..
အလံုကေဘာ္ဒါေဆာင္ကိုပဲေရာက္လာတာပါ..ေက်ာင္းတက္စဥ္ကအရမ္းခင္တဲ့သူတစ္ေယာက္မဟုတ္ေပမယ့္..
သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ပါပဲ..

ငါအိမ္ေပၚကဆင္းခဲ့တာကြာ..

ဗုေဒၶါ..အိမ္ေပၚကဆင္းလာျပီး..ဆိုက္ဆိုက္ျမိဳက္ျမိဳက္ၾကီးကိုေရာက္လာတာပါလား..(အဲဒီတုန္းကသူေျပာတာေတာ့..ေမျမိဳ႔ကအိမ္ကေနဆင္းလာတာဆိုပဲ) ကိုယ္ေတာင္တစ္ကိုယ္စာကုတင္ေလးနဲ႔ေနရတာ..အေဆာင္မွာ..

ခိုင္သင္းၾကည္ကေတာ့..သူ႔ကုမၸဏီကဟုိတယ္မွာ..အလုပ္သြင္းေပးမယ္ေျပာတယ္..

အဲဒါမရခင္စပ္ၾကားတစ္ခုခုစီစဥ္ေပးပါကြာ..

အင္း..ဒီတစ္ခါေတာ့ကိုယ့္အလွည့္ပဲေလ..ဆိုျပီး..ႏြားၾကီးဆီေခၚသြားလိုက္ပါတယ္..
ႏြားၾကီးဆိုင္ေရာက္ေတာ့..ႏြားၾကီးလဲေခၽြးတျပန္ျပန္နဲ႔..ဖုန္းေတြဆက္ရေတာ့တာပါပဲ..
သူဆိုင္မွာကလဲစားပြဲထိုးေလးေတြနဲ႔တင္ျပည့္ေနတာကိုး.
ေနာက္ဆံုးထြန္းထြန္းလင္းရဲ႔ကား၀င္းထဲမွာေနခြင့္ရသြားပါတယ္..ဘာေတြပါလဲေပါ့..အိပ္ရာလိပ္..ဘာညာေမးေတာ့မပါ..
ႏြားၾကီးခမ်ာ..သူ႔ဆိုင္မွာသူေစာင့္အိပ္ရတဲ့အခါ..ျခံဳတဲ့ေစာင္ေလးထုတ္လာျပီးေတာ့.. ငါ့လဲဒါပဲေပးႏိုင္တယ္ကြာဆိုျပီးေပးရွာပါတယ္..
လခထုတ္ျပီးခါစဆိုေတာ့..ျခင္ေထာင္မရွိရင္ထြန္းအိပ္ကြာဆိုျပီး ျခင္ေဆးေခြတစ္ဘူး..ဖေယာင္းတိုင္ထုတ္ေလးေတြနဲ႔..
မုန္႔စားစရာေလးေတြေပးျပီးလႈိင္သာယာကထြန္းထြန္းလင္းျခံထဲလိုက္ပို႔လိုက္ရေတာ့..ရင္ထဲမွာမေကာင္းရျပန္ပါဘူး..

ေနာက္သိပ္မၾကာပါဘူး..ထြန္းထြန္းလင္းဆီမွာဆက္ေနဖို႔အခက္အခဲရွိလာျပန္တယ္..အၾကည့္ဆီေမးျပန္ေတာ့..
သူတို႔ဟိုတယ္ကျပီးေတာင္မျပီးေသး..(အခုထိလဲမဖြင့္ျဖစ္ေသးပါဘူး..)
ေနာက္ဆံုးေတာ့ ၾကက္ဖဆီသြားျပီးေျပာေတာ့သူဆီမွာအလုပ္လဲရ..ေနစရာလဲအဆင္ေျပ..
စားဖို႔ကေတာ့ေန႔ခင္းဆိုရွဴတင္ထမင္းေပါ့..ေနာက္ဆံုးတြဲဖက္ဒါရိုက္တာေတာင္ျဖစ္သြားရတယ္..

သူနဲ႔ကေတာ့အလုပ္ခ်င္းနီးစပ္ေနေတာ့ေတြ႔ျဖစ္တယ္ေပါ့..(နီးစပ္တယ္ဆိုတာကလဲ..အဲဒီတုန္းကေက်ာင္းတက္တုန္းမွာ..ေက်ာင္းစရိတ္+အရက္ဖိုးေလးရေအာင္ဆိုျပီး..
ၾကက္ဖရဲ႔ဇာတ္ကားတစ္ခ်ိဳ႔မွာ ဒိုင္ယာေလာ့ေလး..ဇာတ္ညႊန္းေလးေရးတာပါ..)
တစ္ညမွာေတာ့..ျပီးတဲ့ဇာတ္ညႊန္းေလးသြားေပးမယ္ဟဲ့ဆိုျပီး..ၾကက္ဖဆီေရာက္လာခဲ့ပါတယ္..
မင္းသားကဧည့္သည္ေတြနဲ႔ျခံထဲမွာ ဧည့္ခံေနေတာ့..သူဧည့္ခန္းထဲမွာထိုင္ျပီးေစာင့္ေနခဲ့ပါတယ္..
ခဏေနေတာ့ ၾကက္ဖရဲ႔အမေရာက္လာျပီး သူ႔ေမာင္ဆိုးတဲ့အေၾကာင္းေတြ ေျပာျပီး မေန႔တစ္ေန႔စီက ျဖစ္တဲ့ျပသနာတစ္ခုကိုေျပာေတာ့ ခုနသူငယ္ခ်င္းဟာ ငါ့ေနာက္ကိုေရာက္လာျပီး
အမကို အဲဒီကိစၥငါမသိေသးေၾကာင္း..မေျပာနဲ႔ဆိုတာကိုလက္ရိပ္လက္ေျခနဲ႔ျပေတာ့တာပဲ..
ငါမ်က္ႏွာမူထားတဲ့ျပတင္းတံခါးမွန္မွာလာေပၚေနတဲ့သူအရိပ္ဟာ..ငါအတြက္တုန္လႈပ္စရာပါပဲ..
အဲဒီေနာက္မွာေပးစရာရွိတာေလးေတြေပးခဲ့ျပီးျပန္လာခဲ့ပါတယ္..အဲဒီေနာက္မွာေတာ့ဘာဇာတ္မွမေရးျဖစ္ေတာ့ပါဘူး..

ေနာက္ပိုင္းမွာ ႏြားၾကီးက ဒီသူငယ္ခ်င္းရဲ႔အေမဟာ ေမျမိဳ႔မွာမဟုတ္ပဲ ရန္ကုန္မွာပဲေနေၾကာင္း၊ တမင္ညာေျပာသြားတာျဖစ္ေၾကာင္းလာေျပာျပေတာ့ သိပ္အထူးအဆန္းမဟုတ္သလိုပဲေနျပလိုက္ပါတယ္..

အဲဒီအခ်ိန္မွာခံစားရတာေတြဟာ..အခ်ိန္ကာလအေတာ္ၾကာအထိ ျပန္သတိရမိေနပါတယ္..
ဒါေပမယ့္..တေလာဆီကအဲဒီသူငယ္ခ်င္းရဲ႔ ေနာက္ဆံုးခရီးကိုလိုက္ပို႔ရခ်ိန္မွာေတာ့..ရင္ထဲမွာထားခဲ့မိတဲ့..
မေကာင္းျမင္စိတ္ကို ကိုယ္ကိုတိုင္ရြံရွာမိရင္းအမွ်ေ၀ေနမိခဲ့ပါတယ္..

တရုတ္ၾကီးေရ..အမွ်..အမွ်..အမွ်..ပါသူငယ္ခ်င္း..

သူကေတာ့..လူ႔ဘ၀ဧည့္ခန္းၾကီးကိုပါ..အလည္လာသြားတဲ့သူငယ္ခ်င္းပါပဲ..
...
...
ဒီေန႔အထိလည္းသူငယ္ခ်င္းေတြအလည္လာေနဆဲပါပဲ..
ငါ..ျဖစ္ေပၚေနတဲ့ခံစားခ်က္အတိုင္းတံု႔ျပန္ရင္းလာလည္တဲ့သူငယ္ခ်င္းေတြကိုဧည့္၀တ္ျပဳေနဆဲပါပဲ..
တစ္ခါတစ္ေလေရာက္လာၾကတယ္..ေပ်ာ္စရာေလးေတြေျပာၾက..ေပ်ာ္ၾက..
၀မ္းနည္းစရာေတြေျပာၾက..၀မ္းနည္းၾက.ေပါ့..
သူငယ္ခ်င္းေတြပံုစံအမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔ေရာက္လာၾကပါတယ္..
တစ္ေလာတုန္းကလည္း..
...
...
တို႔ေတြေက်ာင္းသားဘ၀တုန္းက ေက်ာင္းတက္ရင္းအလုပ္လုပ္ၾကတဲ့သူေတြရွိတယ္ေလ..
အဲဒီအထဲက ဘဓရ မွာ၀န္ထမ္း၀င္လုပ္ရင္းေက်ာင္းလာတက္ေနတဲ့ သူတစ္ေယာက္ရွိတယ္..
သူမွာေလးဘက္နာေရာဂါေလးလဲရွိတယ္..
ဒီလိုနဲ႔႔ပဲေက်ာင္းေတြျပီးသြားၾကေတာ့ ဘဓရထဲကို၀င္သြားတဲ့သူေတြရွိတယ္..
အခ်ိဳ႔ကျပန္ေတာင္ထြက္လာၾကျပီ..
က်န္ေနေသးတဲ့သူေတြေမးျပန္ေတာ့လည္း ဒီေကာင္က လုပ္သက္သာမ်ားေနတာ ရာထူးကေက်ာင္းတုန္းကအတိုင္း..
ဒီလိုနဲ႔..သူတို႔အထက္အရာရွိေတြနဲ႔လုပ္ငန္းခ်င္းဆက္စပ္ေနလို႔ေျပာရင္းဆိုရင္း သူအေၾကာင္းေမးမိျပန္ေတာ့..

ခင္ဗ်ားတို႔သူငယ္ခ်င္းလား..

ဆိုျပီးျပံဳးသဲ့သဲ့လုပ္ၾကရင္း..သူရာထူးမတက္ရတဲ့အေၾကာင္းသိရျပန္ပါတယ္..
အလုပ္ကိုအသိေပးအေၾကာင္းမၾကားပဲေက်ာင္းတက္တာဟာတရားမ၀င္သလိုျဖစ္ေနတယ္ေပါ့..
ဒီလိုနဲ႔ပဲ..သူေက်ာင္းသားဘ၀တံုးကတဲကအေနအထားနဲ႔ရွင္သန္ေနရမယ့္အျဖစ္ကုိစာနာေနရံုကလြဲလို႔..
ငါလဲဘာမွမလုပ္ေပးႏိုင္တာပဲေလ..လို႔

တစ္ေန႔မွာေတာ့..
ရံုးကိုဖုန္းဆက္လာပါတယ္..ဖုန္းကိုင္တဲ့ညီငယ္တစ္ဦးက..သူနာမည္ကိုေျပာရင္း အစ္ကိုေျပာမလားလို႔ဆိုလာခ်ိန္မွာ..ေလးလံတဲ့စိတ္နဲ႔ပဲလက္ခံေျပာလိုက္မိပါတယ္..

သူငယ္ခ်င္း..မင္းတို႔ရံုးလိပ္စာေလးသိခ်င္လို႔..ငါလာခ်င္လို႔..

ဆိုျပီးေမးလာေတာ့ ေျပာျပလိုက္ပါတယ္..မၾကာပါဘူး..ညေနပိုင္း..၅နာရီေလာက္ေရာက္လာပါတယ္..
ဧည့္ခန္းထဲမွာထိုင္ေစာင့္ေနတဲ့သူကိုထြက္ေတြဘို႔ေတာ္ေတာ္ေလးအားယူလိုက္ရပါတယ္..
ဘာေတြမ်ားအကူအညီေတာင္းမလို႔လဲဆိုတဲ့စိုးစိတ္ေတြဟာ..သူထျပန္သြားတဲ့အခ်ိန္မွာပဲ..
၀မ္းနည္းရွက္ရြံ႔စိတ္ကိုေျပာင္းလဲသြားခဲ့ပါတယ္..
အျခားျခားေသာသူငယ္ခ်င္းေတြရဲ႔အေၾကာင္းေတြေမးျပီး..
သူ႔အတြက္ဧည့္ခံေပးထားတဲ့..ေကာ္ဖီကုိကတုန္ကရင္နဲ႔ေသာက္ျပီး..
ႏြမ္းလ်တဲ့သူသြင္ျပင္ဆီကေနလြင့္ထြက္လာတဲ့..

မင္းတို႔ေတြဒီလိုေအာင္ျမင္ေနၾကတာကိုေတြ႔ရတာ၀မ္းသာပါတယ္ကြာ..

ဆိုတဲ့စကားသံဟာေတာ္ေတာ္ၾကာၾကာထိအနီးအနားမွာက်န္ခဲ့ပါတယ္..
...
...
ျဖတ္သန္းလာခဲ့တဲ့ကာလအပိုင္းအျခားေတြ..
ပါတ္၀န္းက်င္အေျခအေနေတြေပၚမွာမူတည္ျပီး..
သတ္မွတ္ထားတဲ့အဓိပၸါယ္ေတြဟာ..အမ်ိဳးမ်ိဳးေျပာင္းလဲလာခဲ့ပါတယ္..
...
...
သူငယ္ခ်င္းဆိုတာကိုေတာ့ ၾကိဳတင္ျပီးအဓိပါၸယ္မဖြင့္ဆိုတာအေကာင္းဆံုးပါပဲ..
...
အထူးသျဖင့္..လာလည္တဲ့သူငယ္ခ်င္းေတြကိုေပါ့..။      ။

ေဇထက္
၁၄၊၈၊၂၀၁၁။
ညေန ၅ နာရီ ၃၂ မိနစ္