ကၽြန္ေတာ္တို႔ေသာက္ျဖစ္ခဲ့ေသာ ဘံုဆိုင္မ်ား..(၁)

Kyaw Zay Myint က ေဇႀကီးေရ....ၾကည့္ျမင့္တိုင္ ညေစ်းကဘီးအီးဆိုင္ေလးကို သတိရတယ္ကြာ.. တဲ႔
ဒီဆိုင္ေလးကို မြန္မဆိုင္ လို႔အမ်ားကေခၚၾကတယ္..
ဒီဆိုင္ကိုစမိတ္ဆက္ေပးခဲ့တာကႏြားၾကီး..
ငါရယ္တင္ေမာင္ရယ္ေမာင္ေမာင္ရယ္ႏြားရယ္ စေသာက္ခဲ့ျဖစ္တာက မင္းေၾကာင့္..အၾကည္ရ..
အဲဒီေန႔က..မင္းကိုေဘာလံုးပြဲမွာလူစားလဲလို႔ဆိုျပီးမင္းစိတ္ေကာက္ျပီးကားေမာင္းထြက္သြားေတာ့ ငါ့အ၀တ္အစားေတြေကာ..လြယ္အိတ္ေကာ..ဖိနပ္ေကာကမင့္ကားေပၚပါသြားတာေလ..
ေဘာကန္၀တ္စံုနဲ႔ျပန္လို႔ရေပမယ့္ဖိနပ္မပါရင္မျဖစ္ပါဘူးေလဆိုျပီး..
လွည္းတမ္းကဖိနပ္ဆိုင္မွာဖိနပ္၀ယ္မယ္လုပ္ျပီးမွသူမ်ား ပစ္ထားခဲ့တဲ့ဖိနပ္ေကာက္စီးလာျပီး..
ဖိနပ္ဖိုး ကို ေလးေယာက္သား ဘီအီး၀ယ္ေသာက္လိုက္ၾကတာ ဒီဆိုင္ေလးေပါ့..
အမွတ္တရမ်ားစြာရွိေနတဲ့ဆိုင္ေလးေပါ့ကြာ..

မယ္ဇလီပင္လမ္းထဲကို ၀င္၀င္ခ်င္းပဲ ဒီဆိုင္ေလးကို ေတြ႔ရပါတယ္..
ညေနမေစာင္းခင္ဆိုရင္ အနည္းငယ္ေျခာက္ေသြ႕ေနတတ္ေပမယ့္ မလွမ္းမကမ္းလမ္းမဟိုဘက္ လိႈင္ျမစ္အေနာက္ဘက္ကမ္းနားဆီ ေန၀င္သြားျပီဆိုရင္ေတာ့ ဆိုင္ေရွ႕က လမ္းတစ္ဘက္ဆီက ကြက္လပ္ေလးေတြမွာခံုပုေလး ေတြေနရာယူလာေတာ့တာပါပဲ..
တို႔ရဲ႕ ေဖးဗရိတ္ေနရာေလးက ဆိုင္ေရွ႕ကပိေတာက္ပင္ေလးေအာက္ကကြပ္ပ်စ္ေလးေပါ့..
စိမ္းဖန္႔ဖန္႔ ငွက္ေျပာဖူးပုလင္းထဲက ပယင္းရည္ ေတြ အစီအရီခ်စီထားတဲ့ ဖန္ခြက္ခပ္လတ္လတ္ ေလးေတြစီ စီက်လာတာကို ေငးၾကည့္ရင္း..
အခ်ိဳပြဲပန္းကန္ျပားအရြယ္ေလးေတြထဲက ငါးက်ည္းေျခာက္ေၾကာ္ေလးကို ဆတ္ခနဲ၀ါးရင္း..
စပါကလင္ နဲ႔ ေရခဲ ေရာထားထဲ အ၀င္မွာခ်ိဳ အျမိဳမွာခါး ယမကာအရသာေလး အငမ္းမရမ်ိဳခ်ရင္း ငါ့တို႔ညေတြကုန္လြန္ခဲ့ၾကဘူးတယ္..
ငါတို႕ေလးေယာက္ အဲဒီလိုနဲ႔စထိုင္ျဖစ္ခဲ့တဲ့ ဒီဆိုင္ေလးမွာ..တျခားသူငယ္ခ်င္းေတြလာထိုင္ၾကတယ္..
ေပ်ာ္ဖို႔ေကာင္းခဲ့ၾကတယ္ေလ..
ကားအေကာင္းစားၾကီးနဲ႔လာျပီး ဘီအီးဆိုင္မွာ အ၀ေသာက္သြားၾကတဲ့ သူငယ္ခ်င္းတစ္ခ်ိဳ႕လဲရွိရဲ႕..
(ဂုဏ္ယူစရာမဟုတ္ေပမယ့္..ဒီေနရာမ်ိဳးကို..ဒီေကာင္ေတြေရာက္ဘူး..ခံစားခဲ့ဘူးရတာ..တို႕ေၾကာင့္လို႕...)
ခပ္ေ၀းေ၀းတစ္ေနရာကလာျပီး ခံစားခ်က္ေတြဖြင့္အံတဲ့ သူငယ္ခ်င္းမ်ိဳးၾကေတာ့လဲ ၾကံဳရာလိုင္းကားေပၚတင္ေပးလိုက္ျပီး ေနာက္ေန႕ေက်ာင္းေရာက္မွစိုးရိမ္တၾကီးလိုက္ရွာရတာလဲရွိရဲ႕..
.....
.....
ဒီလိုနဲ႔ ညေပါင္းမ်ားစြာ..
တစ္ခါတေလ ပါသမွ်ပိုက္ဆံကုန္ေအာင္ေသာက္ မ၀ေသးလို႔ပါဆယ္(အေၾကြး)ဆြဲျပီး လိုင္းကားခမက်န္လို႔ လမ္းေလွ်ာက္ျပန္လာရင္း လမ္းမွာတစ္ေယာက္တစ္လွည့္ တစ္ၾကိဳက္စီေမာ့ခဲ့ရတဲ့ ညေတြ..
.......
.......
ငါ..ဒါေတြေရးေနေတာ့..မင္းတို႕လဲလြမ္းမွာပဲေလ..
တစ္ခါေတာ့ အရူးထျပီးေတြးမိတယ္..
မြန္မဆိုင္က အျမည္းေတြ အစီအရီတင္ေရာင္းေနတဲ့စားပြဲၾကီးပါအပါ..အျမည္းအစံုရယ္..
ကေတာ့ခြက္ေလးစိုက္ထားတဲ့ ယမကာအျပည့္ပါတဲ့ စိမ္းဖန္႔ဖန္႔ဖန္ပုလင္းေတြရယ္..
ျမန္မာျပည္ျဖစ္လီမြန္စပါကလင္ပုလင္းကဒ္ရယ္..
ေၾသာ္..အသုပ္နဲ႔အျမည္းလုပ္ေပးတဲ့..မြန္မရယ္..
မင္းတို႕ေတြရွိေနတဲတိုင္းျပည္က..မင္းတို႔တစ္ခုပ္တရေျပာၾကတဲ့..မင္းတို႕သြားေသာက္တယ္ဆိုတဲ့ စန္တိုစာကို ေလယာဥ္နဲ႔တင္ေခၚလာျပီး စုေပါင္းေသာက္စားလိုက္ရရင္မ်ားလို႔..
တျခားေရာက္ေနတဲ့ေဘာ္ေဘာ္ေတြလဲလာစုေပါ့..
ဒါေပမယ့္..ဒီမွာေလာက္ေတာ့ ေပ်ာ္ရမယ္မထင္ဘးူေနာ္...
ေအးေလ..အသက္ေတြလဲၾကီးလာျပီကိုး..
အင္း..ေျပာမယ့္သာေျပာရတာ..မင္းတို႔ျပန္လာလို႕ဆံုျဖစ္တာေတာင္..မြန္မဆိုင္ကိုသြားျဖစ္ၾကေတာ့တာမွ..မဟုတ္ပဲေလ..
ဒီအေျခအေနေတြျဖစ္လာေတာ့လဲ..၀ီစကီေလးပဲမွီ၀ဲခ်င္ၾကေတာ့တာကိုး..

(photo by Thuxin)

by Zay Htet on Tuesday, 03 August 2010 at 20:00